Muhtemelen görmüşsünüzdür.
Silivri kampüsün de ne zaman malum dava ile ilgili konu olsa, yollar yıkılır.
Bu kez de öyle oldu,
Halk yolları yıktı.
Moda şimdi biber gazı.
Biber gazının tadı harekete geçince anlaşılıyor,
Üstüne tatlı misali polis kalkanı ve cop.
Artık eylemcinin de karnı doyuyor;
Sonra bakıyorsunuz Tv’ler tabi hepsi değil orada.
Kalabalık ellerinde bayrak flama bağırıyor:
‘Özgürlük!’
Alın size özgürlük der gibi,
‘Bir tank dolusu tazyikli su’
Coşkulu kalabalık yerlerde.
Bir itiş kakış…
Sanki mahkeme önü değil, rugby sahası.
Yazık değil mi benim ülkeme,
Bu ülkeyi sevenlere,
Bu ülkeden umut bekleyenlere..
Bir toplum hukuğa olan saygısını yitirmiş ve feryat ediyorsa, artık yaşam ünitesine bağlı hasta misali bu ülkenin de fişi çekilmiş demektir
Ben her Silivri Ceza Kampüsü ok işaretini görünce o olaylar gelir gözümün önüne,
Biber gazı, cop, bağıran, çağıran insanlar
Polise de, jandarma ya’da yazık.
Nitekim yine görüntüler aynı oldu.
Canım sıkıldı.
Silivri’de gözüken ok’un yönü belliydi,
Sıkıntı.
Peki ne istiyor bu insanlar, neden bağırıyorlar?
Elbette canı yanan bizler olmadığımız için martaval okumak kolaydır.
Ya içerdekiler?
Doğru bizi hüzünlendirmektedirler,
Onların çoluk, çocuğu her gün bekleyen özlemi var.
Daha ne olsun peki,
Kilometreleri alıp gelen halk niye bağırıyor öyleyse,
Silivri,
Ceza Kampüsü!
Ok işaretini görünce yüreğim yanar.
Yorum Yapın