Çirkin

Tam beşyüz elli kişi.
Üzerinde yazıyor:
‘Milletvekili’
Beş yılda bir seçiliyordu, dörde düşürüldü.
Şu Meclisin koltuğumu, gölgesi mi, havası mı, suyu mu?
Tadını alanın adeta kimyası bozuluyor.
Seçtiklerimiz garipleşiyor.
‘Güle, güle’ dediğimiz günün bi sonraki yılı tanıyamıyoruz onları.
Şimdi tadı aldı ya, mebus,
Ortalık bi hale döndü ya,
Arkası sıvazlandı ya hani,
Tutamıyor kendini,
Edepten, terbiyeden, düsturdan uzak salıveriyorlar kendini..
Sanıyoruz ki,
Atla, deve.
Oysa sen seçtin, sen gönderdin.
Öyleyse bu kadar aymazlık niye?
Görüyorsunuz işte,
Türk siyasetçisini,
Televole bile bu kadar reyting almadı,
Ağızlardaki sözcükleri duyuyorsunuz?
Hani gelecek kuşak alacak ya bi ders, bi nasihat,
Sallıyorlar,
‘Kuluçka, zavallı, ipi elinde, eşek…’
Seç seçebildiğin kadar,
Sevdiğin kelimelerin!!! Hepsi peşi sıra.
Kamera karşısında,
Tv karşısında,
Milyonların önünde döktürüyor,
Mebus bu,
‘Alkış, alkış’
Acaba yastığa başını koyduğunda ne düşünüyor,
Akşam eve gidince, eşine, çoluk çocuğuna, yakınına, eşine dostuna ne diyor,
Mebus karısı,
‘Beyyy’ diye başlayınca,
Fırçalıyor mu?
Çıktı ya ağızdan bi kere,
Koptu ya kıyamet,
Türkiye duydu ya o sözcükleri,
Mebus mutlu oldu mu acaba?
Bi anlık sinir,
Bi anlık öfke,
Hadi; TBMM’yi izleyin…
Ey RTÜK neredesin?