AF edersiniz,
2002’de yola çıkarken böyle olacağını tahmin edememiştik…
AF edersiniz,
O dönem Derviş opsiyonlu Ecevit hükümetine yapılan oyunu göremedik.
AF edersiniz,
Ülke krizden çıkar sandık ama,
AF edersiniz
Şimdi çivisi çıkmaya başladı, daha yeni kavradık…
AF edersiniz,
Sokaklardan Ne Mutlu Türküm Diyene tabelası sökülürken tek tek;
Sesimiz çıkmadı…
AF edersiniz,
Bu ülkenin yiğit komutanları bir bir içeri tıkılırken, şakağına basarken mermiyi,
Sesimizi çıkaramadık.
AF edersiniz,
Suriye, Libya, Tunus, Mısır, Irak, İran,
Baharı beklerken kışa döndük.
AF edersiniz,
Yollar, altgeçitler, metrolar derken,
Ülkeyi köstebek yuvasına çevirdik.
AF edersiniz,
Eğitimi parasız isteyen gençleri koruyamadık, sesini işitemedik.
AF edersiniz,
Özgürlük ve barıştan başka derdi olmayan nice insanımızı toprağa verdik,
AF edersiniz,
Barış sözde kardeşlik analar ağlamasın diye,
Pek çoğumuzun anası ağladı, bir türlü dinletemedik..
AF edersiniz,
Diyarbakır’daki buluşmayı görünce,
-Hani? Neredesiniz diye sesinizi duymak istedik.
AF Edersiniz,
Şimdi öyleyse daha neyi bekliyorsunuz?
AF edersiniz,
Genel Affı anlayamadık.
Birileri Atatürk’ün kurduğu, rotasını çağdaşlıktan, özgürlüklerden yana çevirdiği laik, demokratik sosyal hukuk ve bağımsız Türkiye Cumhuriyetine son tekmeyi vurmaya hazırlanıyor…
AF edersiniz…
Kimi bekliyorsunuz?
Yorum Yapın