Bir ülke düşünün ki,
Hakim suçlu,
Savcı suçlu, Polis suçlu,
Demokratik hakını kullanan vatandaş suçlu..
Bir ülke düşünün ki,
Başbakan haklı,
Bakan haklı,
Parti sözcüsü haklı,
Partili haklı.
Ve bir ülke daha düşünün ki,
İnsanı dinleniyor,
İnsanı korkuyor,
İnsanı ayrıştırılıyor,
İnsanı ağzını açmaya korkuyor.
Tablo şu,
‘Ya bendensin, ya da ötekisin’
‘Ya benimsin ya da değilsin’,
Ya beni hep savunacaksın, ya da susacaksın.
Ev, iş, sokak, cadde, meydan..
Ağzına kadar korku içinde..
Ne hikmetse birileri, hiç sıkılmadan hiç pay çıkarmadan, yarın ne olurum diye düşünmeden atıp tutuyor,
Hesap verir, düşünmez!
Haddi değildir,
Dünya tarihine ve hatta insanlık var olduğundan beri hep aynı şeyler yaşanmış,
Kudret, şan, şöhret, popülirite sanılmış ki beni alaşağı edemez,
Sanmışki,
Ben hep zirvede kalırım,
Önce destek gitmiş,
Sonra yaındakiler gitmiş,
Daha sonra parti gitmiş,
En sonunda uçup gitmiş..
Niye söyledim durup duruken şimdi bunları,
Azıcık aklı başında olan herkes ne dediğimi, ne ifade etmek istediğimi şak! Diye çözer,
Yok ‘Sana ne!’ diyorsa içinden,
Geleceğini de,
Geçmişini de,
İstikbalini de,
Ektiği umudunu da,
Güvenini, hayalilerini, özgürlüğünü,
Çekip almış demektir.
Düşün,
Tepki ver,
İçinden geldiği gibi söyle,
Ne ki gerçek değişmiyor..
Yorum Yapın