Ergenekon davası Çöktü. Kafes eylem planı Çöktü. Balyoz planı Çoktü. Askeri casusluk davası Çöktü. Poyrazköy Çöktü. Kumpaslar! Çöktü… Çöktü, çöktü, çöktü.. Ne yazık! Köşelerinden salvolar çekenler, TSK’nin onurlu subaylarına inanılmaz iddialarla yüklenenleri hatırlıyorsunuz değil mi?
Onlar neredeler şimdi? O inanılmaz iddiaları bir onur meselesi yaparak; Kimi ölüm döşeğinde kimi intihar edenler çocuğunun yanında vefat edip gidenler İşadamı, asker… Onlar bugünleri görmeliydiler. Türkiye ızdırap gibi geçen ne ki her bir günü kabus olan o beş altı yıllık serüveni krizi atlattı. Gözü yaşlı ailelerin, çocukların, anaların, babaların bir nebze olsun sızıları dindi. Tabi gidenler geri gelmeyecek ama çöken davaların birbiri ardına sıra gelmesi hepimizin hepinizin sessiz çığlıklarının karşılığı oldu. Türkiye yepyeni bir güne yepyeni bir başlangıca yepyeni bir umuda daha yelken açıyor. Biliyorum yükümüz ağır, sorunlar çok. Olsun, Biz millet olarak düşman Polatlı sırtlarına dayandığı günde bile umudumuzu yitirmemiştik.. Bir millet yeniden uyanıyor diyorum ben buna. Güzel günler göreceğiz demek istiyorum. Kaybettiklerimizin mirasına, onuruna, hatıralarına sımsıkı sarılarak millet, Atatürk, vatan, bayrak sevdasını unutmadan…
Yorum Yapın