Çoğu zaman önemsemez, dikkate almaz insanoğlu, Dünya’nın, kendinden başkalarının da, başka canlıların da, yaşadığı bir yer olduğunu.
*
Gerçekte, o canlılarla birlikte var olduğunu unutur, kendini, yaratılanların en şereflisi sayan, insanoğlu.
*
Dereleri, gölleri, kurutur ve bunu bir menfaat sayar, Ademoğlu. Orada yaşayan canlıları, önemsemez, orada aileler vardır yaşayan, dikkate almaz, insan denen eşref-i mahlukat.
*
Ormanları talan eder, orada yaşayan canlıları düşünmeden. O ormanın, talan edilmesiyle, birçok canlının yuvasını bozmuş, ailesini dağıtmış, evini yıkmıştır, aslında, hoyratlıkta sınır tanımayan insan.
*
Empati yapmaz Ademoğlu, aklına getirmez, kendi yuvasının, bir başkası tarafından dağıtılması durumunda, düşeceği durumu.
*
Düşman ilan eder, evini, yuvasını, dağıtanı, düşünen, yargı kabiliyeti olduğuna inanan, canlı.
*
Lakin; başka canlılara reva görür, kendisine yapılmasını, uygun bulmadıklarını.
*
Üzüntü duymaz, içi yanmaz, pişmanlık hissetmez, yapmış olduğu talandan, hoyratlıktan vede kabalıktan.
*
Ama insanoğlu bilmeli ki, bumerang etkisi yapar, yapmış olduğu talan. Kendinin dışındaki canlılara zarar verirken insan, bilmelidir ki, aslında kendi sonunu hazırlamaktadır, farkında olmadan.
*
Kendinin, yok oluşunu hazırlamaktadır, iyi düşündüğünü düşünerek, hareket ettiğini söyleyen, yeşili yok eden insan.
*
Yeşili yok eder, doğanın dengesini bozar, mevsimlerin ahengine zarar verir, dolayısıyla; kendisinin düzgün bir hayat yaşamasına, mani olur, hayatı, kendinden menkul sayan insan.
*
Gölleri kurutur, nehirleri kirletir, bilmez ki, ademoğlu aslında, kendi yaşamını kirletmektedir, umarsızca.
*
Temiz suya sahip olmak, yaşamda en önemli olgudur, yaşamı sürdürmek adına.
*
Doğayı öldürmek, aslında, kendini öldürmektir, intihar etmektir, kendi sonunu hazırlamaktır anlayana.
Yorum Yapın