Bazen ne yazayım diye düşünüyorum,
Toplumdan gelmeyen tepkiye bir anlam veremiyorum.
Kuşkusuz önlerinde bir yığın toprak,
Başlar kumun içinde,
Sessiz..
Kimse konuşmak istemiyor,
Kimsenin ağzını bıçak açmıyor,
Konuşanlar belli,
Bir değil birkaç neden var,
Kriz var derin,
Ama şimdilik vücut hissetmiyor.
Hukuk,
Yargı,
Adalet,
Bir sarmalın içine dolanmış,
Bakarkör olmuş tarafsız sözler, güç ve yorumlar.
Demokrasi, hak hukuk adına dikilen bloklar kırılıyor.
Sanki bu uğurda verilen mücadele tertemiz gösterilmek isteniyor.
İşte bu yüzden yazmak istemiyorum,
Dostlarım üzgün..
Bir şeyler dank etmeli diyor ünlü bir siyasetçi,
Bir bedel,
Bir kaybolan umut.
Onun içindir bu ülke fırtına öncesi bir sessizlik yaşıyor,
Tehlikeli sulara doğru ağır ağır sürükleniyor.
Gelmeyen, görmeyen bi şeylere kızıyor insan,
Kafadan bir iki tepki, ötesi olmayana kızıyor
Çekince büyük ama sessiz.
Kimse bir anlam veremiyor.
İşte görüyorsunuz,
Konuşulan, tartışılan ve parçalanan bir değer karmaşası önümüzde duruyor,
Açıp batlığınızda kötü kokular geliyor,
Mutlu bir ülkeden söz etmek inanınız zor
Yorum Yapın