Mercedes’li Paşa, ‘Söz de değil Öz de Cumhurbaşkanı’ dediğinde,
Şansın kendisine doğacağını bilemezdi,
Hayrünisa Hanım kırk yıl rüyaya yatsa, Köşkün tablosundan çatal bıçak takımına kadar yeniden dizayn ettiremezdi,
Ki,
Aralarının Emine Hanımla buz olduğu dillerde dolanır olmuştu.
O günlerde mağdurdu,
Dindar bir Cumhurbaşkanı için Türkiye hazır mıydı bilinmez ama
Geçmişten geleceğe Cumhuriyet sözcüğü ile kimi zaman kavgalı Bülent bey çoktan tanımı yapıştırmıştı.
Grup toplantısındaki tarihi kucaklaşmayı unutan varsa,
Arşive dönüp dönüp bi daha bakmalı,
O kucaklaşma Kayserili Koyu Beşiktaşlı Gül’e Köşkün kapısını açtığı, AKP’nin oy patlaması yapacağı genel seçimlerin (2011) anahtarı olacaktı…
Şüphesiz ki, (Sayın Gül’ün deyimiyle) Sayın Gül, AKP’yi o günden 2014’e hiç üzmedi,
En tartışmalı, en çekişmeli, en kritik yasaları kimi zaman şaşırtıcı, kimi zaman jet hızıyla kimi zaman bu kadar da olur mu? dedirtecek şekilde imzalayıverdi.
Seçimin yaklaştığı şu günlerde, biraderi için, ‘Konuşmanın zamanı geldi, buraya tek başıma gelmedim’ dediğinde tarafsız olmadığını hangi misyonu üstlendiğinin açıkca göstergesiydi..
Ve de öyle oldu.
Zaten biliniyordu ama,
Takke düşmüş kel görünmüştü..
Netice de sel gitmiş kum kalmıştı..
Yedi sene çabuk geçti.
30 Mart’tan zaferle çıkan AKP’nin genel başkanı, balkondan köşk mesajlarını çoktan vermeye başlamıştı.
Gönlünde aslanın yani köşkün yattığı belliydi.
Doğrusu aradan 25 gün geçti, Birdenbire Kardeş ile ağabeyin ya da biraderin diyelim arasına şu günlerde bi kara kedi girdi..
Aklıma, ‘Madem olacaktı bana daha önce neden söylemedi’ şüphesi geldi,
Köşkü şimdilik bırakmaya istekli olmayan Gül’ün, Kütahya’dan vurguladığı, ‘Gelecekle ilgili siyasi bir planım yok’ sözleri ortalığı birbirine kattı..
Şimdi,
AKP; Erdoğan’ı mı? yoksa Gül’ü mü? Çankaya’da görmek istemiyor pek anlaşılamadı.
Akşam saatlerindeki Çankaya zirvesi düğümü çözecekti..
Bakalım kardeşler bu sorunu sahiden çözebilecek mi?
Yorum Yapın