Sabah açılım,
Akşam anayasa.
Süreç, çekilme, Kandil, Öcalan.
Cumhurbaşkanı,
Başbakan,
Meclis Başkanı,
Anamuhalefet, muhalefet.
Konuşan konuşana.
Sabah bakıyorsunuz yeni bir bağlanmış,
Akşam bakıyorsunuz yeni bir dalaşma.
Yok efendim,
-Türkmüsün?
-Kürtmüsün?
Sanki 12 Eylül öncesini yaşar gibiyiz,
Belki silahlar çekilmiyor ama, edilen sözler silahı aratmıyor.
Delip geçiyor Türkiye’nin bağrını.
Ne ki, ABD’nin planı tıkır tıkır işliyor,
Velev ki, ABD’nin bir dediğini iki etmeyen AKP iktidarının da elbette oy oranları artıyor.
Yüzde elli ne hikmetse baraj.
Mükemmel bir psikolojik harekât.
Ya muhalefet?
Hani insan biraz da umut bekliyor,
Ama hak getire,
Halka üzülerek söyleyelim umut vermiyor,
Bu da AKP’nin ekmeğine yağ sürüyor, alternatifsizmiş gibi gösteriliyor,
Gel keyfim gel.
Sayın Kılıçdaroğlu,
Daha partisini bile toparlayamadı,
Genel Başkanlık koltuğuna oturdu oturalı,
Bir tarafta liboş CHP’liler, öbür tarafta ulusalcı kanat.
Dikiş tutturamıyor,
Son 111 imza meselesi partiyi yine karıştırdı.
MHP dersen saman alevi gibi,
Sayın Bahçeli bir esiyor,
Ötesi yok.
Hal böyle iken peki öteki Türkiye ne yapıyor?
Türkiye’nin öteki yüzü esnafı, memuru, işçisi, emeklisi, köylüsü çiftçisi ne yapıyor.
Onlar sanki kaçak göçmen gibi,
Bir oradan bir oraya savruluyor.
Ya ekonomi,
Duyduk ki IMF’e taksit bu ay bitiyormuş,
Ama içeride tık yok,
Esnaf siftahsız kepenk kapatıyor,
Ortadirek neredeyse çatlamak üzere.
Medya kapılmış bir iktidar rüzgârına, sonumuzu Allah hayır etsin.
Binlerce kamu işçisi zam bekliyor,
Bakalım IMF’e son taksidi ödeyecek,
İktidar işçiye ne kadar zam verecek.
Bu arada Akilleri soracak olursanız,
Onların keyfi gıcır.
Yorum Yapın