Türkiye’de bugün neler olup bitiyorsa inanınız altında yatan nedenler başkadır.
Herkes daha özgür, demokratik, hukuk devleti beklemiyor mu?
Ama nedense haksızlıklar karşısında sesini çıkartamıyor ve susuyor.
Biz özgürlük deyince sadece kendi penceremizden olaya bakıyoruz.
Özgürlüğün tarifini biz nasıl çiziyoruz o belli değil.
Haksızlığı ortaya çıkarmak mı?
Haksızlık karşısında dik durabilmek mi?
Sesini istediğin kadar duyurabilmek mi?
Özgürlüğün içerisinde bunlarda var.
Bu ülke hepimizin.
Ve biz bir bütünüz.
Bu bütünlük bin yıllık kardeşliğin birbirine çakılan zincirleridir.
Türkiye’nin esas yapamadığı şey birbirini dinleyememektir.
Adeta gölgesiyle kavga eden Türkiye, kendi ayağına kurşun sıkmaktadır.
1923’ten bu tarafa geçen 90 yıla varmış ömrüyle cumhuriyet aslında hepimize yeter.
Biz yeter ki, ne istediğimizin altını kalın çizgilerle çizelim.
Türkiye olsun hedef.
Türkiye olsun sadece telaşımız.
Kim peki bu tarafın muhatapları,
Siyasetçiler, devlet adamları, yöneticiler, kurumlar, akil insanlar.
Derdi Türkiye olan herkes.
Ne yazık ki,
Bu ülkeyi bölmek, parçalamak ve istedikleri yönetmek isteyenlerin kirli oyunlarını, senaryolarını izlemek durumunda bırakılıyoruz.
Türkiye ne yazık ki bu oyunlara kanıp seyrin başka yöne değiştirebiliyor.
Madalyonun gerçek yüzü ise demokrasidir.
Özgürlükler ve hukuktur.
Çözülemeyecek hiçbir şey yoktur bu pencereden bakılınca..
Sen susunca sıranın sende olduğunu asla unutma,
Sıranın sana geleceğini de..
Yorum Yapın